Niespodzianka! Krótki wywiad z Shinigami

1. Jak wpadłaś na pomysł z Cukiernią?

Odpowiedź: To może zacznijmy od tego, że będąc małą gówniarą założyłam blogopamiętnik, na którym opisywałam różne nic nie znaczące rzeczy, takie jak np. było danego dnia w szkole etc. W miarę zapoznawania się z blogosferą, zaczęłam interesować się grafiką i mój głupiutki pamiętnik zamienił się na słiit bloga z konkursami, grafiką, wymianą komciami i właśnie ocenami. Po pewnym czasie zawiesiłam działalność bloga, bo był, nie oszukujmy się, zbyt dziecinny i głupi. Po jakiś dwóch, trzech miesiącach od zawieszenia postanowiłam wrócić na blogosferę i stworzyłam Cukiernię. Przeglądałam inne blogi specjalizujące się w tej dziedzinie, ale początkowo nie była to tak dobra strona, jak inne, aczkolwiek z czasem zaczęła być coraz lepsza...

2. Najbardziej dumny moment Cukierni?

Odpowiedź: Pierwsza połowa roku 2010. Najwięcej ocen, najwięcej oceniających, świetne posty i zadowoleni bloggerzy.

3. Twoim zdaniem, dlaczego Cukiernia jest inna od innych ocenialni?

Odpowiedź: Jesteśmy słodsi. Żartuję. Może to, że w Cukierni każdy ocenia dokładnie blog, krok po kroku, nie byle jak, aby napisać ocenę i mieć bloga z głowy i jakieś tam minimum napisane. Każdy z oceniających stara się jak najlepiej skrytykować, przez co może i rzadziej sie oceny pojawiają, ale są konkretne.

4. Najlepsze wspomnienia związane z Cukiernią/blogowaniem?

Odpowiedź: Wspaniale znajomości. Dzięki pisaniu tych paru postów, nauczyłam się też lepiej pisać, mniej popełniam błędów niż kiedyś.

5. Co jest twoim zdaniem najważniejsze w ocenie?

Odpowiedź: Posty. I subiektywność

6. Czy chcesz coś powiedzieć blogerom? Albo oceniającym?

Odpowiedź: Oceniających pozdrawiam i życzę powodzenia w ocenianiu. I żeby to robili, bo to lubią, a nie od tak, na odwal sie. Mamy pomagać blogerom. A blogerów także pozdrawiam i zapraszam do oceny - warto wiedzieć jak twój blog widzą inni ;)

Nie wiem, czy dużo ludzi wie, ale oceniająca Shinigami i równocześnie założycielka Cukierni, odchodzi ze sceny oceniania. Zaufała mi na tyle, żeby oddać Cukiernie w moje ręce. Spróbuję jej nie zawieść, chociaż będzie trudno. Na pewno nie będę lepszy, to wiem, miała do tego wszystkiego talent. Będziemy tęsknić. *Załoga Cukierni macha na pożegnanie.*

Życzę jej dużo szczęścia, powodzenia w życiu i dużo uśmiechu!